Haya sa mas di e Articulo 3 di e Ley di Cacho

ORANJESTAD (AAN): Un biaha mas DIARIO ta sigui cu serie di articulo informativo pa pueblo ta na altura tur loke ta importante di e Ley di Cacho na Aruba.

   Articulo 3 di Ley di Cacho ta bisa cu no ta permiti pa cachonan tin acceso liber pa caya of un otro tereno, y no ta permiti tampoco pa cachonan causa molester.

   E doño of houder ta obliga pa tuma medidanan pa e cacho no bay riba caminda publico of riba tereno di otro hende. Cacho den cura, ley e ta!

   Tambe e doño of houder ta obliga pa percura pa e cacho no causa molester na otro persona. “Molester” ta encera entre otro e deber di piki e pupu cu bo cacho a laga atras pafo di bo cura, sin lubida e pupunan den bo propio cura.

   Ora di violacion di e prohibicion pa e cacho bay riba caminda publico y tereno di otro persona (articulo 3, inciso 1) y ora di violacion di e prohibicion pa causa molester (articulo 3, inciso 2), e transaccion ta 300 Florin. Prome cu e transaccion ta haya un warning di polis. Ora di recidive, e ta subi pa 500 Florin.

   Tene bo cacho den cura, bon cuida, y evita un multa indesea.

    Loke Articulo 3 ta indica na Hulandes:

    Zoals in het algemene deel reeds is verwoord is de doelstelling van het voorgestelde artikel te voorkomen dat honden vrije toegang hebben tot de openbare wegen of terreinen van derden. De omstandigheden zijn in Aruba, vergeleken met het jaar 1955, toen de huidige (lees: voormalige) Hondenverordening tot stand is gekomen, drastisch veranderd. Er is sprake van overvolle wegen gedurende een groot deel van de dag en de bebouwing langs deze wegen is enorm toegenomen.

   Dit heeft tengevolge dat honden niet meer vrij toegang moeten hebben tot deze openbare wegen. Een en ander betekent dat de houder van een hond er voor moet zorgdragen dat zijn erf afgesloten kan worden dan wel anderszins voorkomt dat zijn hond vrijelijk op de openbare weg kan geraken, bij voorbeeld door het aanlijnen van de hond.

   In de huidige situatie betekent dit dat vele hondenbezitters daartoe de nodige maatregelen zullen moeten treffen. De regering zal dan ook ruim aandacht geven aan de inhoud van dit artikel via voorlichting.

   In het voorgestelde tweede lid is in algemene zin bepaald dat honden geen overlast mogen veroorzaken aan omwonenden. Hierbij is te denken aan aanhoudend blaffen of huilen, met name gedurende de nachtelijke uren, maar ook andere vormen van overlast zijn begrepen onder dit artikel zoals bijvoorbeeld sterke (stank)overlast of andere onhygiënische situaties als gevolg van het niet-afdoende opruimen van uitwerpselen. Ook hier geldt dat de minister zonodig regels kan stellen om het bepaalde in dit artikel nadere inhoud te geven.